W wielu zastosowaniach czujnika ciśnienia występuje krótkookresowe, wysokie obciążenie udarowe – nazywane uderzeniem. Odporność na uderzenie opisuje jakie maksymalne przyspieszenie uderzenia przyrząd może wytrzymać bez jakiegokolwiek uszkodzenia.
Obciążenie działające podczas uderzenia jest określone jako wielokrotność przyspieszenia ziemskiego [g = 9.81 m/s²]. Ponadto zapisywany jest czas trwania obciążenia. Obciążenie 3g występuje, na przykład, podczas lądowania spadochronu, podczas gdy 25 g działa na kierowcę samochodu uderzającego w litą ścianę z prędkością 80 km/h ze strefą kontrolowanego zgniotu dla „hamowania”. 100 g występuje, gdy przedmiot spada z wysokości jednego metra, podczas uderzenia w ziemię i hamowania na drodze 1 mm.
Im twardsza powierzchnia tym większe obciążenie. Dostępne w handlu przetworniki ciśnienia oferują odporność na uderzenia ok. 100 do 500 g przez czas do 10 ms.
Testy uderzeniowe wykonywane są zgodnie z normą IEC 60068-27. Można skutecznie rozróżnić 3 różne typy uderzeń. Uderzenie półsinusoidalne, zębate i trapezowe. W tym punkcie ograniczymy się do uderzenia półsinusoidalnego, gdyż jest najczęściej używane.
Półsinusoidalne uderzenie replikuje uderzenie, które powstaje wraz z inicjacją i wyhamowaniem części oscylujących Na rysunku pokazana jest krzywa przyspieszenia. Producenci przetworników ciśnienia stosują szereg środków zapewniających odporność na uderzenia w różnych zastosowaniach. Niektóre ze środków opisano dokładniej poniżej.
Obudowy zaprojektowane są tak, aby były jak najbardziej płaskie, co zapobiega powstaniu dużej dźwigni uderzenia. Ponadto, obudowy ze stali nierdzewnej są bardziej wytrzymałe od obudów z tworzyw sztucznych i mogą wytrzymać obciążenie mechaniczne znacznie lepiej. Jedną z niekorzystnych właściwości jest to, że przetwornik ciśnienia jest cięższy, a przez to wzrasta obciążenie gwintów przyłącza
Części elektroniczne wewnątrz są chronione przed zalaniem. Taka elastyczna kapsuła zapewnia przeciwwagę dla sił spowodowanych uderzeniem na płytki drukowane jak również zabezpiecza przed uderzeniem ich o obudowę.
Jeżeli chodzi o podłączenia elektryczne, bezpieczniej jest stosować zaciski zagniatane zamiast podłączeń lutowanych. Największą wadą podłączeń lutowanych jest to, że mogą się one złamać na przejściu pomiędzy częścią cynową przewodu kabla a częścią elastyczną. Jest to miejsce, gdzie obciążenie przy dużych drganiach i uderzeniach jest największe. Przy zaciskach zagniatanych obciążenie rozkłada się lepiej a kabel nie pęka. Są one jednak droższe i techniczne trudniejsze do zastosowania.