Ciśnienie w tak zwanych czujnikach manometrycznych zawsze jest mierzone w odniesieniu do bieżącego ciśnienia otoczenia. Jednakże ciśnienie otoczenia nie jest stałe. Jego wielkość zależy od lokalizacji oraz wysokości oraz zmienia się wraz z pogodą. Oznacza to, że do prawidłowego działania czujnika ciśnienia manometru konieczne jest, aby zmienne ciśnienie otoczenia było również obecne wewnątrz przyrządu.
Oznacza to, że ciśnienie otoczenia musi być doprowadzone do wnętrza przyrządu, tzn. przyrząd musi być „odpowietrzony”. Jeżeli przyrząd tego typu nie byłby odpowietrzany, zmiany pogody i lokalizacji względem warunków kalibracji fabrycznej wprowadzałyby dodatkowy błąd o wartości do kilku procent. Wpływ tego efektu jest oczywiście coraz mniejszy w miarę zwiększania się zakresu ciśnienia czujnika w porównaniu ze zmianami ciśnienia otoczenia.
Przy okazji: w nieodpowietrzanych przyrządach dodatkowe znaczenie ma wpływ temperatury. Rozszerzanie powietrza zawartego w przyrządzie w wyniku zmiany temperatury powoduje powstanie ciśnienia początkowego, które pojawia się także jako dodatkowy błąd pomiaru. Wniosek: czujniki ciśnienia stosowane do pomiaru ciśnienia manometrycznego muszą być „odpowietrzane”. Zwykle odpowietrzanie zachodzi poprzez kontrolny otwór, tak zwany otwór odpowietrzający. Otwór odpowietrzający, oczywiście, musi być całkowicie zabezpieczony przed wnikaniem brudu i wilgoci. Może to zostać zapewnione przez odpowiednią konstrukcję (umieszczenie, membrany, labirynt itp.) lub przez użytkownika poprzez dokładną kontrolę miejsca montażu.