Występują trzy podstawowe próby odporności na drgania, które wiodący producenci stosują do testowania przyrządów: ze stałą i cyklicznie zmienną częstotliwością (IEC 60068-2-6), oraz losowymi szumami szerokopasmowymi (IEC 60068-6-64). W pierwszej próbie przetwornik ciśnienia jest poddawany drganiom sinusoidalnym. Są one dobierane tak, żeby odpowiadały warunkom przyszłego zastosowania (jeżeli jest znane), lub odtwarzały częstotliwość rezonansową przetwornika ciśnienia. W drugiej próbie przyrządy są poddawane przemiataniu częstotliwości. Drgania zaczynają się od określonej częstotliwości a następnie jest ona zwiększana liniowo lub o jedną oktawę/min (podwajana).
Po osiągnięciu wcześniej określonej częstotliwości maksymalnej następuje jej zmniejszanie. Takie zwiększanie i zmniejszanie częstotliwości jest określane jako przemiatanie częstotliwości. Zaletą opisywanego testu jest to, że można go stosować do wykrycia częstotliwości rezonansowej przyrządu a testowany przyrząd jest poddawany działaniu odpowiednio szerokiego spektrum częstotliwości. Trzecim typem drgań są drgania szerokopasmowe i losowe
W wielu zastosowaniach taki rozkład drgań najdokładniej odpowiada tym występującym w rzeczywistości. W samochodach, samolotach lub rakietach wiele losowych drgań nakłada się i wszystkie działają równocześnie na przetwornik ciśnienia (zwany także czujnikiem ciśnienia). Dla tego testu określona jest gęstość widmowa mocy [(m/s²)²/Hz] dla zdefiniowanego zakresu częstotliwości (rys.1). Przetwornik ciśnienia jest następnie testowany w określonym rozkładzie drgań.
Gęstość widmowa mocy
Od czasu do czasu pojawia się termin drgań ciągłych. Wcześniej w celu określenia tego parametru najpierw ustalano częstotliwość rezonansową, a następnie była ona utrzymywana przez pewien czas. Obecnie wykonywanych jest szereg przemiatań częstotliwości z częstotliwością sinusoidalną. W ten sposób symulowane jest długoterminowe obciążenie testowanego przyrządu.