Często pojawia się pytane odnośnie definicji tak zwanych typów ochrony IP, czasami określanych jako klasy IP. Stopnie ochrony IP są częścią systemu opisującego zabezpieczenie obudowy urządzenia elektrycznego przez wnikaniem cząstek/pyłu i wody.
W rzeczywistości norma opisuje tylko – kodami zawierającymi maks. 4 znaki – czy przyrząd jest chroniony przed penetracją wody i obcych cząstek/pyłu, lecz nie wskazuje, czy przyrząd jest odpowiedni do określonych warunków roboczych. Skrót IP znaczy „International Protection”(„Międzynarodowa ochrona”) lecz w krajach anglojęzycznych jest często tłumaczony jako „Ingress Protection” („ochrona przed wnikaniem”). Określenie to jest prawidłowe, ponieważ podana jest jedynie informacja czy woda lub cząstki mogą „wniknąć” do obudowy. Znane są dwie różne normy klasyfikacji kodów IP:
- DIN EN 60529 Stopnie ochrony zapewnione przez obudowy (Kod IP) Zwykle stosowana w aplikacjach przemysłowych.
- DIN 40 050 część 9: Pojazdy drogowe, typy ochrony IP; ochrona przed ciałami obcymi, wodą i stycznością, sprzęt elektryczny Stosowana, gdy wymagania przekraczają normalne zanurzenie przyrządów tzn. czyszczenie pod wysokim ciśnieniem
Obie normy są stosowane, lecz nieznacznie różnią się w szczegółach. Dobrze jest więc odnosić się w każdym przypadku do odpowiedniej normy. Informacje dodatkowe dotyczące „wnikania wody”? Uwaga: Podany jest wyłącznie opis zachowania sprzętu podczas styczności z czystą wodą. Po dodaniu są substancji dodatkowych, typy ochrony już nie obowiązują lub obowiązują tylko w ograniczonym zakresie.