Manometry z rurką Bourdona są najczęściej stosowanymi mechanicznymi przyrządami do pomiaru ciśnienia. Ich element ciśnieniowy zwykle nazywany jest rurką Bourdona. To rozwiązanie zastosował po raz pierwszy francuski inżynier Eugène Bourdon w połowie XIX wieku. Jest ono oparte o elastyczną sprężynę oraz zgiętą rurkę w kształcie litery C o przekroju owalnym.
Oddziaływanie ciśnienia na rurkę Bourdona
Ciśnienia jest doprowadzane do wewnętrznej przestrzeni rurki Bourdona, przez co jej przekrój staje się bardziej okrągły. Naprężenia powstałe w wyniku tego procesu powodują zwiększenie promienia kształtu „c”. W wyniku tego końcówka rurki przemieszcza się o około dwa lub trzy milimetry. Miarą ciśnienia jest odkształcenie rurki. Liniowe odkształcenie jest przenoszone przez odpowiedni mechanizm na ruch obrotowy – wskazówkę pokazującą wynik na podziałce.
Warianty rurki Bourdona
Zgięte rurki Bourdona w kształcie litery C pozwalają na pomiar ciśnienia do 60 bar. Dla wyższych ciśnień stosuje się rurki spiralne. W zależności od geometrii, materiału i jego grubości, można zmierzyć ciśnienie do 7000 bar. Elementy ciśnieniowe mogą być wykonane, zależnie od wymagań ze stopów miedzi, stali nierdzewnej lub materiałów specjalnych, jak np. Monel.
Uwaga
Więcej informacji na temat manometrów z rurką Bourdona można znaleźć na stronie WIKA w następujących
zakładkach mechaniczny pomiar ciśnienia i mechatroniczny pomiar ciśnienia.